Wat drijft jou? En wat drijft mij?
Vorige week ging de FB live over de ‘drivers’. Als je hem nog niet gezien hebt, dan kan dat (voorlopig) nog hier en hier.
Ik had toen beloofd dat ik aan de mensen van mijn lijst meer informatie zou sturen… En die informatie hebben ze tot nu toe niet gekregen… Kunnen mijn drivers dat verklaren?
Voor ik je meeneem ‘achter de schermen’, laat me eerst nog even vlug herhalen wat die ‘drivers’ nu eigenlijk zijn?
De drivers zijn een aantal basisovertuigingen die uit de ‘Transactionele Analyse’ komen. Er zijn er 5:
Wees sterk!
Wees perfect!
Schiet op!
Doe je best!
Doe een ander een plezier!
Op zich is er niks fout met de drivers, behalve wanneer je er je door laat leiden, wanneer dat eigenlijk niet kan en/of gepast is. Het zijn ook je ‘drivers’ die je over je limieten laten gaan. Dus… toch wel de moeite waard om ze eens van dichterbij te bekijken. (Je vindt meer informatie in het filmpje of helemaal onderaan dit artikel.)
Terug naar mij en mijn week…
Wees sterk!
Deze driver is me zeer bekend. Het is me een beetje met de paplepel ingegeven dat je ervoor gaat, hard werkt, niet opgeeft, etc. … Ik heb lang training gegeven, ook wanneer ik ziek was. Maar ik heb ook al serieuze vooruitgang geboekt. Want wat is er deze week gebeurd?
Donderdag was ik als voetganger betrokken in een verkeersongeval. Het was best even schrikken en er waren ook een aantal lichamelijke gevolgen.
Door mijn driver ben ik toch naar de vergadering geweest waar ik naar op weg was en … heb ik ’s anderendaags toch de FB live opgenomen, ondanks het feit dat ik me niet zo goed voelde en hoofdpijn had (en achteraf gezien had ik het waarschijnlijk beter niet gedaan).
‘Waar zit dan die vooruitgang?’, hoor ik je denken…
Wel, ik heb de persoon waar ik de vergadering mee had, vertelt dat ik pijn had en dat ik, als het erger werd, de vergadering liever zou uitstellen. Ik heb de middag ook ‘vrij’ genomen om de nodige onderzoeken te laten doen en … ik heb zaterdag ook ‘vrij’ genomen om te rusten, ook al had ik nog heel veel werk.
Kan het nog beter? Ja, maar ik ben toch al blij met het resultaat.
Wees perfect!
Deze heeft me deze week eigenlijk wel wat parten gespeeld. De test en de extra informatie was klaar. Het materiaal lag hier gewoon. Maar toen begon het: ‘Staan er geen fouten meer in?’ ‘Zou ik niet beter voor een mooiere lay-out gaan?…
En dit, in combinatie met een veel onverwacht werk, zorgde ervoor dat er dan helemaal niks gebeurde…
Uiteindelijk heb ik besloten: het gaat nu buiten, in de huidige lay-out. Ik heb het beloofd, misschien wacht er wel iemand op. Als ik de lay-out wil veranderen, dan kan dat later ook nog.
Schiet op!
Ik hou wel van een beetje ‘druk’, soms ga ik (onbewust?) uitstellen om die ‘druk’ te creëren, want ik denk dat ik dan beter presteer.
Maar soms staat er gewoon veel op de to-do-lijst en denk ik dat alles moet gebeuren. Dit is nu ook een beetje het geval. Dan helpt het om elke dag de lijst te bekijken en prioriteiten te stellen. Wat moet er vandaag ECHT gebeuren, en in welke volgorde? Ik ga dan ook bewust pauzes creëren. En soms ga ik dingen bewust ‘traag’ doen: mijn koffers pakken, opruimen… dan wordt het meteen een ‘mindfulness oefening’! (Ik geef toe dat ik dat eerder ’s avonds en tijdens het weekend doe.)
Doe je best!
Deze ligt misschien het verst van me af. Al zijn er wel een aantal herkenbare dingen.. Ik heb de vorige maanden op een aantal aanvragen: ‘ja, waarom niet’ geantwoord, vooral omdat het om projecten voor volgend jaar ging. Wat is nu het probleem: ook al gaat het om projecten voor volgend jaar, plots wil iedereen nu al voorstellen en vergaderingen… En… er lag al zoveel op mijn bord… Wat doe ik nu om mezelf niet voorbij te lopen?
Mijn aanpak is een beetje zoals hierboven: mezelf pauzes blijven gunnen, mono-tasken (geen afleiding van mail/sociale media…), vereenvoudigen. En… een planning om geen steken te laten vallen.
Doe een ander een plezier!
Hier heb ik al heel hard aan gewerkt. En begrijp me niet verkeerd. Op zich doe ik een ander nog altijd heel graag een plezier. Maar niet als het mezelf in grote moeilijkheden brengt… Wanneer ik merk dat ik na de feiten eigenlijk een beetje ‘kwaad’ ben op de andere, dat ik hem of haar iets kwalijk neem, dan weet ik dat ik over mijn grenzen gegaan ben… Ok, ik geef toe, dan is het ‘te laat’. Maar… het geeft me wel de mogelijkheden om nog eens na te denken over wat ik zelf echt nodig heb en … om daar een volgende keer dan meer rekening mee te houden… (heb je het filmpje gezien: wat heb ik nodig?)
Klinken sommige dingen herkenbaar?
Wil je graag weten wat jouw drivers zijn en wat je eraan kan doen? Schrijf je in voor de nieuwsbrief door op deze link te klikken en je krijgt alle nodige informatie toegestuurd!
